28.1.10

(10)

ඔබ දෙපා ගිම් නිවන
පා අසුන රැඳී ඇති
අගාධය පතුලත
සරති සැනසෙති
දිළින්දන්ගෙත් දිළින්දෝ
ජීවිතය සොයමින් මං මුලා වූ‍

නැවෙන මුත් මගේ හිස
මගේ නැමදුම දිගු නොවෙයි
සිඹින්නට ඔබ දෙපා
තෙමන්නට කඳුලින් මගේ
අඳුරු ගැඹරට ඔබේ පා රැඳී ඇති
විසල් පතුලට කඳුළු මුතු රැඳි
දිළින්දන්ගෙත් දිළින්දන්ගේ
ජීවිතය සොයමින් මං මුලාවූ

අබිමානයට මසිත
නොහැකිය කෙදිනවත්
දොර අගුළු හැර
කඳු මුදුනතින් බැස
පි‍විසෙන්න මාවතට
දිලිඳුකමේ බැහැපත් වතින්
සැරස ඔබ පා නගන
දිලිඳුන්ගේත් දිලිඳුන් සමග
ජීවිතය සොයමින් මං මුලාවූ

මගේ හදවත කොඳුරා හඬයි
සෝ දුකින් ලතැවුලෙන්
ඔබ දෙපා අසලින්
තබන්නට මගේ හිස
සැනසෙන්න මට
නිවා දිවියේ ගිමන්
කෙදින නම් හැකිවේද
කි‍ඳෙන්නට ගැඹුරු පතුලට
ජීවිතය සොයමින් මං මුලාවූ
දිළිඳුන්ගේත් දිළිඳුන්
හුදකලාවූ අසරණයින් සමග
තුටින් ඔබ සැරිසරන...
-.-


Here is thy footstool and there rest thy feet where live the poorest, and lowliest, and lost.

When I try to bow to thee, my obeisance cannot reach down to the depth where thy feet rest among the poorest, and lowliest, and lost.

Pride can never approach to where thou walkest in the clothes of the humble among the poorest, and lowliest, and lost.

My heart can never find its way to where thou keepest company with the companionless among the poorest, the lowliest, and the lost.
-

No comments:

Post a Comment