28.1.10

(1)

නිමක් නොමැතිව ගලා යමි
ඔබ නිසා මම
ඒ ඔ‍බේ සිතැඟියි ඒ ඔබේ සතුටයි
සි‍ඳෙතත් නැවත නැවතත්
පිරෙයි ඉතිරෙයි නැවතත්
මේ දුබල මැටි බඳුන
සුවඳ පැතිරෙයි
නැවුම් ජීවනයේ

හැඬවේය අකාලික
නැවුම් ගී තනු රටා
ඔබේ සුසුමින් අවදිවී
මේ පරඬලා වස් දඬු හිසින්
කඳු සිකර ඕවිටි මැදින්

ඔබේ අතැඟිලි තුඩින් පිරිමැද
අමර පහසින් සලිතවෙයි ඉපිලයයි
මහද හඬ නැගෙයි මිමිණෙයි
වදන්වැල් දිව්‍යමය

ඔබේ නිම් නැති තිලිණ
පිරී ඉතිරෙයි මේ දිළිඳු දෝතේ මගේ
කල්පයෙන් කල්පය පිරෙයි
තවමත් එහෙත් හිඩැස් ඇත පිරෙන්නට
ලැබෙතත් කොතෙක් ‍අපමණ
-.-

Thou hast made me endless, such is thy pleasure. This frail vessel thou emptiest again and again, and fillest it ever with fresh life.

This little flute of a reed thou hast carried over hills and dales, and hast breathed through it melodies eternally new.

At the immortal touch of thy hands my little heart loses its limits in joy and gives birth to utterance ineffable.

Thy infinite gifts come to me only on these very small hands of mine. Ages pass, and still thou pourest, and still there is room to fill.

No comments:

Post a Comment