28.1.10

(9)

අඥානය, තමන්ගේම කර පිටින්
ගමන් යා හැකිද කිසිවකුට...?
යදියකුව ඔබ යදින්නේත් ඔය
දොරටුව අසලයි ඔබේම කුටියේ..!

දෙන්න ‍ඔබේ දුක් කඳුළු
ගමන් පැස මේ දෑතට
දැරිය හැකි සියළු බර
පා නගන ඔබ සමග
නොබලන්න කනස්සල්ලෙන්
හැරී ආපසු මනස්තාපයෙන්

ආශා‍ෙව් උණුසුම් සුසුම
සිප වැළඳ නිවාලයි
ජීවනයේ ගිතෙල් පහනේ
දැල්වෙනා ගිනි සිළුව

නොපතන්න නොලබන්න
කිසිදිනක කිසිත් කිසිවක්
රැඳුනු තැවරුනු මොහොතකටවත්
ආශාවේ අපිරිසිදු දෑත් වල

දිගු කරන්න ඔබේ දෝත
පිරවෙන්න මේ උදාසන
දයාබර සෙනෙහසින්
සුසුදු ආදරයෙන් පිදෙන
පිණි බි‍ඳෙන් වත දෙවුනු
සුවඳ සිඟිති සුදෝ සුදු මල් අහුරු...!
-.-


O Fool, try to carry thyself upon thy own shoulders! O beggar, to come beg at thy own door!

Leave all thy burdens on his hands who can bear all, and never look behind in regret.

Thy desire at once puts out the light from the lamp it touches with its breath. It is unholy---take not thy gifts through its unclean hands. Accept only what is offered by sacred love.
-

No comments:

Post a Comment