Geethanjali

(8)

පැලඳ පට සළු විසිතුරු
කුමාරයෙක් ලතැවෙයි සොවින්
දුවන්න නටන්න
කුන්දු පනින්න
දුහුවිල්ලේ දඟලන්න
හඬනගා හිනැහෙන්න
නැතිව අවසර...

සළු පිලි පළුදු වේවිද
දුහුවිල්ල නැහැවී
දුර්වර්ණ වේවිද...
රන්මාල ගිලිහේද
කැඩේවිද නැතිවේද
සියල්ලෙන් හුදකලාවී සිටී කුමරිඳු
‍ඇසිපිය හෙලන්නත්
නෑ නිදහසක් නම්...

“අනේ අම්මා..
මේ විසිතුරු ඇඳුම් වල
තුට්ටුවක වටිනාකමක් නෑ නේද?
මේ පොළවේ දුවිල්ලෙන් අප වෙන්කර
මිනිස්කමේ ආදරණීය උණුසුමින් දිදුලන
මේ විසල් සැණ‍කෙලි බි‍මේ
එලිපත්තටවත් පා තියන්නට
අපට ඉඩ නොදෙන්නේ නම්....?”
-.-

The child who is decked with prince's robes and who has jewelled chains round his neck loses all pleasure in his play; his dress hampers him at every step.

In fear that it may be frayed, or stained with dust he keeps himself from the world, and is afraid even to move.

Mother, it is no gain, thy bondage of finery, if it keep one shut off from the healthful dust of the earth, if it rob one of the right of entrance to the great fair of common human life.
-