19.2.10


(20)

නොනෙලු පියුමක සුවඳ විත්
කඳුළු මල් පිබිදූ දවස්
සුවඳ උතුරයි අද සිතේ
පැතුම් විල පිපි සියපතේ

පිපී හිනැහුනු දා එදා
මගේ සිත ඈතක ගියා
හිස් පැසත් සුරතේ රඳා
වනේ වන මල් ‍සොය සොයා

උණු සුසුම් ගිම්හානයේ
දකුණු සුල‍ඟේ දවටලා
පියුම් සුවඳක් සිහිනයේ
ගියා යන්තම් තවරලා

මගේ සියපත මල් විලේ
මා නමින් පිපිලා බලා
අතේ අතැඟිලි ලඟ රැඳී
හිතේ සුවඳක් හංගලා

-.-


On the day when the lotus bloomed, alas, my mind was straying, and I knew it not. My basket was empty and the flower remained unheeded.

Only now and again a sadness fell upon me, and I started up from my dream and felt a sweet trace of a strange fragrance in the south wind.

That vague sweetness made my heart ache with longing and it seemed to me that is was the eager breath of the summer seeking for its completion.

I knew not then that it was so near, that it was mine, and that this perfect sweetness had blossomed in the depth of my own heart.
.

1 comment:

Eranga Perera (Muthu Paba) said...

ලස්සනයි අයියා....

Post a Comment