Geethanjali

(19)

නිහඬ වේ නම් මිහිරි ගී
ඔබේ මුවගින් සර නැගී
සවන පිරවු අම නදින්
පුරා ගමි මම මගේ හදවත
සදා සුන්දර නිහැඬියාවේ
සුවඳ ඔබ ගෙනෙනා
නිසලවී මම නෙත් යොමා
බලා ඉන්නෙමි සොඳුරු වුවනත
නිසල රැය මෙන් හිස නවා
බලා ඉන්නා ඉවසුමෙන්
තාරකා ඇස් නොපියවා

ගිලිහිලා මේ අඳුරු සළුපිලි
පිපෙණවා ඇත හිරු මල යලිත්
ඇසෙනවා ඇත ඔබේ ගී හඬ
කසුන් සර සේ විහිදිලා
ගලා හැලිලා
වලා සළු අතරින්
උදා හිරු
බැබලෙනා අහසේ
දිළුම් දී විසිරී

පියාපත් සොලවා නැගී
කුරුළු ගී වී මගේ ලෝකේ
පියාඹනු ඇත ඔබේ ගී නද
කැදැලි අතහැර පියා සලනා
සිඟිති සියොතුන් මුව රැඳී

පිපී නන්වන් මල් වෙලා
තුරු වදුලු මත මගේ ලෝකේ
සුවඳ විහිදා පැහැය පතුරා
සිනා සෙනු ඇති ඔබේ ගී තනු
ආදරේ මිහිරෙන් පිරී


-.-

If thou speakest not I will fill my heart with thy silence and endure it. I will keep still and wait like the night with starry vigil and its head bent low with patience.

The morning will surely come, the darkness will vanish, and thy voice pour down in golden streams breaking through the sky.

Then thy words will take wing in songs from every one of my birds’ nests, and thy melodies will break forth in flowers in all my forest groves.

.