13.6.10


(34)

දැවී දැවී දැවී මැකී සුල‍ඟෙ විසිරිලා
සඳුන් හරක් වී වියැකෙමි සුවඳ පොදක් වී
ජීවිතයම සුවඳ කෙරූ
සිත පිරවූ ඔබේ සුවඳ
පමණක් වී හැමදාටම
ඉන්න නැවතිලා

මියෙන මලක ගිලිහෙන පෙති ලෙසින් ගිලිහිලා
සැඟවෙයි අන් සියළු පැතුම් රත් පියුමක් වී
පිබිදෙමි මම රැඳවෙන්නට
ඔබ අසලම හැමදාටම
ඔබේ පහස උණුහුම විඳ
ඉන්න සැනසිලා

පිපෙමි දිලෙමි පුන්සඳ සේ අහස පුරවලා
දිවයුරු ඔබ හෙලන සිනා කිරණින් පිර වී
ඔබේ ප්‍රභා පමණින් මම
හිනැහෙමි අඩසඳ විලසට
ඔබ නැතිදා අඳුර තුලම
හිඳිමි සැඟවිලා

පියඹමි මම ජීවිතයේ බැඳුම් මුදවලා
රැඳෙන්න ඔබගේ ගීයේ දැහැනේ සිර වී
ඔබ ගයනා හැම ගීයම
සිත රඳවා මුමුණමි මම
ජීවිත​යම ආදරයේ
සුවඳ ඉතිරිලා

-.-

Let only that little be left of me whereby I may name thee my all.

Let only that little be left of my will whereby I may feel thee on every side, and come to thee in everything, and offer to thee my love every moment.

Let only that little be left of me whereby I may never hide thee.

Let only that little of my fetters be left whereby I am bound with thy will, and thy purpose is carried out in my life---and that is the fetter of thy love.
.

No comments:

Post a Comment