(39)
ගිම්හාන හිරු රසින්
දැවී වියලී ඉරිතලා ගිය හදවතට
දෝත් පුරා ගෙන එන්න
සිසිලසින් දෙතොල් සනසා
සෙනෙහසේ කඳුළු පුබුදන
දයාවේ සිහිල් පොද වැස්ස
ජීවිතය කළු සුදුව
පිණි බිඳක් පතමින් තැවෙන
තණ පතක් සේ මිලිනය
එන්න පුබුදන්න නිම්නයම
සුලං රැලි සුලි කවා
සවන් පෙති පිරිමදින
ඔබේ අනපේක්ෂිත
උදම් ගී රාවයෙන්
මොර දෙමින් හඬ තලන
නොනවතින කලබලයේ ගෝරනාඩුව
සවන් පුරවා අගුළු ලා
තනිකමේ තිමි‍රයෙන්
නෙත් වසා බොඳ කරයි
සදා සැනසිල්ලේ දයාබරයාණනි
එන්න අරගෙන ඔබේ
නිසංසල නිහඬතාවය
සුදු සේද සළුවක්ව
විසිරෙන්න වසා මා ගත
අසරණය ගොළුය අද ම හද
අඳුරු සිර කුටිය මුල්ලක
රුවා හිස දෙදණ මත
අඩදැණිව අතපාන
පහර දී යකුළු පහරින්
බිඳ හෙලා විවර කර
ලෝමුවා ද්වාරය
එන්න මා මුදවන්න
මගේ භූ පතිඳු ඔබ
තෘෂ්ණාවේ රාත්‍රිය
අන්ධකාරයේ ධූලියෙන්
අඳුරු කර කළඹවා
අන්ධ කල සන්තානය
එකළු කර විහිදන්න
විජ්ජුලතා ගිණි පුළිඟු
ගුගුරුවා මේ කුළු
වේදනාවේ සැමිටි පහරින්
සුදොවුණානනි දයාබර
ප්‍රදීපය සනාතන
-.-
ගිම්හාන හිරු රසින්
දැවී වියලී ඉරිතලා ගිය හදවතට
දෝත් පුරා ගෙන එන්න
සිසිලසින් දෙතොල් සනසා
සෙනෙහසේ කඳුළු පුබුදන
දයාවේ සිහිල් පොද වැස්ස
ජීවිතය කළු සුදුව
පිණි බිඳක් පතමින් තැවෙන
තණ පතක් සේ මිලිනය
එන්න පුබුදන්න නිම්නයම
සුලං රැලි සුලි කවා
සවන් පෙති පිරිමදින
ඔබේ අනපේක්ෂිත
උදම් ගී රාවයෙන්
මොර දෙමින් හඬ තලන
නොනවතින කලබලයේ ගෝරනාඩුව
සවන් පුරවා අගුළු ලා
තනිකමේ තිමි‍රයෙන්
නෙත් වසා බොඳ කරයි
සදා සැනසිල්ලේ දයාබරයාණනි
එන්න අරගෙන ඔබේ
නිසංසල නිහඬතාවය
සුදු සේද සළුවක්ව
විසිරෙන්න වසා මා ගත
අසරණය ගොළුය අද ම හද
අඳුරු සිර කුටිය මුල්ලක
රුවා හිස දෙදණ මත
අඩදැණිව අතපාන
පහර දී යකුළු පහරින්
බිඳ හෙලා විවර කර
ලෝමුවා ද්වාරය
එන්න මා මුදවන්න
මගේ භූ පතිඳු ඔබ
තෘෂ්ණාවේ රාත්‍රිය
අන්ධකාරයේ ධූලියෙන්
අඳුරු කර කළඹවා
අන්ධ කල සන්තානය
එකළු කර විහිදන්න
විජ්ජුලතා ගිණි පුළිඟු
ගුගුරුවා මේ කුළු
වේදනාවේ සැමිටි පහරින්
සුදොවුණානනි දයාබර
ප්‍රදීපය සනාතන
-.-
When the heart is hard and parched up, come upon me with a shower of mercy.
When grace is lost from life, come with a burst of song.
When tumultuous work raises its din on all sides shutting me out from beyond, come to me, my lord of silence, with thy peace and rest.
When my beggarly heart sits crouched, shut up in a corner, break open the door, my king, and come with the ceremony of a king.
When desire blinds the mind with delusion and dust, O thou holy one, thou wakeful, come with thy light and thy thunder.
.
When grace is lost from life, come with a burst of song.
When tumultuous work raises its din on all sides shutting me out from beyond, come to me, my lord of silence, with thy peace and rest.
When my beggarly heart sits crouched, shut up in a corner, break open the door, my king, and come with the ceremony of a king.
When desire blinds the mind with delusion and dust, O thou holy one, thou wakeful, come with thy light and thy thunder.
.
